با اینکه سفرهای نوروزی نزدیک است
آب انبار مسعودی زبالهدانی دیگر در یزد
آب انبار مسعودی به مجموعه آثار تاریخی تبدیل به زباله دانی شده سرزمین بادگیرها پیوست. پیش از این آب انبار ستی فاطمه، بقعه ابودردا با چنین تجمع زبالهای رو به رو بودند. این در حالی است که سفرهای نوروزی نزدیک است و یزد یکی از پر گردشگرترین شهرهای ایران به شمار میرود.
آب انبار مسعودی، یکی دیگر از بناهای تاریخی یزد است که این روزها تبدیل به زبالهدانی شده است. مسئولان سازمان میراث فرهنگی اقدامی برای ساماندهی و نجات این بنا از این زوال انجام نمیدهند.
چندی پیش هم خبری منتشر شده بود، درباره آبانبار تاریخی "ستی فاطمه"، این آب انبار یکی از قدیمیترین آبانبارهای تاریخی شهر یزد، به شمار میرود که پشت درهای آهنی بسته در جوار تکیه امیرچخماق ، یکی از مکانهای شلوغ گردشگری یزد قرار دارد. این آب انبار هم اکنون تبدیل به زباله دانی شده است.
|
آب انبار مسعودی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است |
زباله دانی شدن اما تنها سرنوشت آب انبارهای یزد نیست بلکه بقعه ابودردا هم یکی دیگر از بناهای تاریخی یزد است که حال و روزی بهتر از این بناها ندارد.گفته میشود که این آب انبار در زمان پهلوی توسط میرزا مرتضی مسعودی بنا شده است. آب انبار مسعودی ضلع جنوبی خیابان شهیدرجائی واقع شده است.
این بنای تاریخی در تاریخ 25 اسفند 1379 با شمارهٔ ثبت 3358 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. به نظر میرسد، مسئولان سازمان میراث فرهنگی چندان علاقهای به ساماندهی این بناهای تاریخی ندارند.
به گفته مهدی زمانزاده، دوستدار میراث فرهنگی با نزدیک شدن روزهای نوروز و افزایش سفرهای نوروزی وجود چنین بناهای تاریخی که بوی زباله میدهند، تاسف آور است.
|
این سرنوشت همان آب انباری است که در عکس بالا دیدید که در زمره آثار تاریخی ایران قرار گرفته و باید از سوی مسئولان میراث فرهنگی صیانت شود |
یزد اولین شهر خشتی و دومین شهر تاریخی جهان بعد از شهر ونیز ایتالیاست استان یزد از سرزمینهای کهن و تاریخی ایران زمین است. در بعضی از منابع بنای اولیه برخی از شهرهای این استان چون (میبد) را به سلیمان پیغمبر، (یزد) را به ضحاک و اسکندر مقدونی و (ابر کوه) را به ابراهیم پیغمبر نسبت دادهاند.
این بیانگر قدمت و دیرینگی پیشینیه تاریخی و فرهنگی سرزمین و مردم این دیار است. مجموعه آثار باستانی پراکنده موجود در این استان نیز به سهم خود گویای این پیشینه تاریخی است.
آثاری چون دست افزارهای سنگی بدست آمده از درههای شیر کوه، نگارههای روی تخت سنگ کوه ارنان، تکه سفالهای منقوش نارین قلعه میبد – متعلق به دوره ایلامی، غارهای استان و آثار معماری و شهر سازی باستانی و... نشان میدهد مدنیت یزد، در چهار کانون باستانی (مهریز و فهرج)، (یزد)، (رستاق و میبد) و (اردکان) متمرکز بود. پژوهشگران این منطقه را که در مسیر شاهراههای باستانی (ری – کرمان) و (پارس – خراسان) قرار داشت، جزء سرزمینهای دوردست مادها شمردهاند.