فروشگاه اینترنتی صنایع دستی چرم نیما
Leather Craft Shop Nima
نوشته شده در تاريخ جمعه 30 فروردين 1392برچسب:نمایشگاه دایمی محصولات صنایع دستی (عکس), توسط نیما ذاکری سعید |

برای دیدن نمایشگاه همه روزه به غیر از روزهای تعطیل از ساعت 9 صبح الی 19 برای عموم آزاد است بهمراه قبول سفارشات - آدرس - میدان شمشیری - خیابان قزوین - کوچه محمد زاده - پلاک 9 - خانه صنایع دستی - شماره تماس : 55707394 -021

dscf1006.jpg

dscf1008.jpg

dscf1012.jpg

dscf1012.jpg

dscf1017.jpg

 

 

نوشته شده در تاريخ جمعه 30 فروردين 1392برچسب:نمونه کشتی دست ساز (عکس ), توسط نیما ذاکری سعید |

برای سفارش با این شماره تماس حاصل فرمائید 55707394-021

dscf1003.jpg

dscf1004.jpg

 

نوشته شده در تاريخ جمعه 30 فروردين 1392برچسب: دلایـل شاد نزیـستن ایـرانیـان, توسط نیما ذاکری سعید |

 

در پیاده‌رو که قدم می‌زنی چهره‌های غمگین، افسرده و عصبانی تکرار می‌شوند. کمتر کسی می‌گذرد که به رویت لبخند بزند. از هر که سوال کنی، در توجیه اندوهش چندین و چند دلیل می‌آورد. تفاوت ندارد از کدام قشر و گروه باشند؛ به هر حال یا شاد نیستند یا شادی‌هایشان کوتاه و زودگذر است. در طول سال‌ها، درگیری اقشار مختلف مردم و به‌ویژه جوانان با این امر، منجر به آسیب‌های اجتماعی مهلکی همچون اعتیاد و خودکشی شده و جامعه را به سمت خشونت‌ پیش برده است.

همواره کارشناسان بر نقش شادی در سلامت روان جامعه تأکید کرده‌اند؛ در حالی که اجتماع امروز ما چنان از شادمانی فاصله گرفته، که این حلقه مفقوده در خاطرات مردم بیشتر یافت می‌شود تا حقیقت زندگی آن‌ها. یک جامعه‌شناس دلیل نبود شادی در ایران را مربوط به فرهنگ می‌داند؛ فرهنگی که منحصر به دیروز و امروز نیست و سال‌هاست از نسلی به نسل دیگر انتقال می‌یابد. امان‌الله قرایی بر این باور است که مصائب تاریخی ایرانیان، از لشگرکشی و تجاوزات گرفته تا حمله و غارت، همگی سبب شده‌اند تا مردم این سرزمین رفته رفته روحیه شاد خود را از دست داده و در لاک غصه فرو روند.

چند ماه پیش دانشمندان اعلام کردند ژن شادی را کشف کرده اند. آنها البته همان وقت گفتند ژن MAOA که میزان مواد شیمیایی احساس خوب را در مغز تحت تأثیر قرار می‌دهد، فقط در زنان اثربخش است.این یافته‌ها بسیاری از طرفداران این نظر که می‌شود شادی را با استفاده از امکانات پزشکی و دارویی افزایش داد مأیوس کرد. از طرف دیگر، به صورت تلویحی این واقعیت تأیید شد که شادی بیش از آنکه بیولوژیکی باشد به موقعیت روانی و اجتماعی افراد بستگی دارد.

بار دیگر جویندگان شادی به سراغ تحلیل‌ها و پژوهش‌هایی رفتند که نشان می‌داد مردمِ چه جاهایی شاد هستند و مردمِ چه جاهایی از امتیاز شادی که گفته می‌شود سلامت بدن و موفقیت بیشتر شغلی را تضمین می‌کند، برخوردار نیستند. در تحقیقاتی که برای سنجش شادی جوامع انجام می‌شود، دو دسته دلیل اصلی برای شاد بودن یا شاد نبودن یک جامعه عنوان شده است. برخی تحلیل‌ها حاکی از این است که میزان شاد بودن یک جامعه بستگی به توسعه انسانی آن و بالا بودن امید به زندگی و وضعیت با ثبات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دارد. بر اساس تحلیل‌هایی دیگر، شادی یک مسئله فرهنگی- تاریخی است و آنچه در دهه‌ها و سده‌های متوالی بر یک ملت گذشته است، باعث می‌شود آن ملت شاد یا ناشاد باشد. بر اساس هر دو تحلیل البته ایران در رده‌های پایین شاد بودن قرار دارد.

سال گذشته یکی از رسانه‌های انگلستان یک نظرخواهی را مطرح کرد که نتایج آن نشان می‌داد 81 درصد از مردم انگلیس به جای افزایش ثروت، از دولت توقع دارند زندگی شادتری برایشان فراهم کند. به دنبال این اتفاق دانشگاه لیسستر پروژه‌ای با هدف رتبه‌بندی کشورها از نظر شادی مردمشان تعریف کرد.

در این رده‌بندی دانمارک به عنوان شادترین كشور دنیا انتخاب شده و دلیل آن چنین ذکر شده است: ثبات سیاسی، عدم وجود خط فقر در جامعه، عدم وجود بیکاری، فرهنگ کاری راحت و بی‌تنش، خانواده‌های محکم و آمار طلاق بسیار پایین، سرویس‌های دولتی خدمات اجتماعی، بیمه همگانی، مدارس و دانشگاه‌های رایگان با کیفیت آموزشی مناسب، هویت اجتماعی مشخص برای جوانان، طبیعت بکر و معماری شهری زیبا، آلودگی محیط زیست ناچیز، میزان جرم و جنایت ناچیز، امکانات شهرنشینی با کیفیت بسیار بالا، امکان ورزش‌های نزدیک به طبیعت مانند کوهنوردی، اسکی و سوارکاری برای همه. دانمارک پنج میلیون و 500 هزار نفر جمعیت دارد و شانس زندگی در آن بیش از 87 سال است. سوئیس‌، اتریش و ایسلند به ترتیب با امید به زندگی 85، 79 و 80 سال در رده‌های بعدی قرار دارند. در رده‌بندی دانشگاه لیسستر ایران از بین 220 کشور، در جایگاه 202 قرار گرفته است.

این در حالی است که موسسه گالوپ که به دلیل آمار‌های مختلف و نظرسنجی‌هایش شهرت دارد و هر ساله فهرستی از ملت‌های شاد دنیا ارایه می‌کند، در نظر سنجی جدید خود نتایج متفاوتی گرفته است. معیار‌های این موسسه متفاوت با معیار‌های علمی است. نظرسنجی تازه گالوپ که نتایجش اواخر آذر امسال منتشر شد، نشان می‌دهد هفت کشور از 10 کشور با شادترین مردم، در آمریکای لاتین قرار دارند. بیشتر این هفت کشور، کشورهایی هستند که از حیث شاخص‌های متداول مناسب بودن زندگی در آنها، وضعیت خوبی ندارند برای مثال، یکی از این کشورها یعنی گواتمالا از دهه‌ها جنگ داخلی و بعد از آن از نرخ بالای جنایات سازمان یافته رنج برده و یکی از بالاترین آمار قتل در جهان را دارد. گواتمالا از نظر شاخص توسعه انسانی سازمان ملل که ترکیبی از سه شاخص امید به زندگی، آموزش و درآمد سرانه است وضعیتی شبیه به عراق دارد اما، از نظر شاد بودن مردم در رده هفتم نظرسنجی گالوپ قرار دارد.

غمگین‌ترین و ناراحت‌ترین مردم دنیا در سنگاپور زندگی می‌کنند؛ یکی از مرفه‌ترین و منظم‌ترین کشورهای دنیا که از توسعه‌یافته‌ترین کشورهای دنیا نیز هست. بعضی از دیگر کشورهای ثروتمند نیز در انتهای جدول شادمانی قرار گرفته‌اند. آلمان و فرانسه با کشور آفریقایی سومالی در رتبه چهل و هفتم شریک هستند. این مساله در تناقض با مفهوم جدیدی به اسم "اقتصاد شادمانی" است که بر اساس آن، تلاش می‌شود عملکرد دولت‌ها با افزودن شاخص میزان درک مردم از رضایت از زندگی خود به شاخص‌های متداول‌تری چون امید به زندگی، درآمد سرانه و میزان تحصیلات بهبود یابد. در بین کشورهای با کمترین میزان شادمانی و نگاه مثبت، قرار داشتن نام چند کشور مانند عراق، یمن، افغانستان و‌ هائیتی جای تعجب ندارد اما، غمگین بودن مردم گرجستان، لیتوانی و ارمنستان کمتر طبیعی است. ارمنستان از انتهای جدول در رده دوم قرار دارد. آگارون آدیبکیان یک جامعه‌شناس اهل ایروان پایتخت ارمنستان می‌گوید: ارمنی‌ها غمگین بودن را دوست دارند؛ تلخی‌های فراوانی در تاریخ ارمنی‌ها وجود دارد.

ارمنی‌ها کمتر لبخند می‌زنند و مشکلاتشان را با دیگران در میان نمی‌گذارند و از موفق بودن خجالت می‌کشند. این درحالی است که بعضی از اهالی آمریکای لاتین می‌گویند این نظرسنجی به یک مساله مهم در زندگی مردم آن مناطق اشاره دارد: مردم آمریکای لاتین عادت دارند علی‌رغم زندگی روزمره خود که ممکن است به نحو خردکننده‌ای سخت باشد، بر چیزهای مثبتی مثل دوستان، خانواده و مذهب تمرکز کنند. در نظرسنجی امسال موسسه گالوپ مانند نظرسنجی سال گذشته اش ایران مورد بررسی قرار نگرفته است اما، سه سال پیش ایران در بین 155 کشور، رتبه 81 را به دست آورد که نشان می‌دهد ایرانی‌ها مردمان شادی نیستند. به هر حال به نظر می‌رسد تحلیل‌های راهگشای اجتماعی در این زمینه زمانی قابل طرح و پیگیری است که بر نقش عوامل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در کنار عوامل فرهنگی و تاریخی در شاد بودن یا شاد نبودن یک جامعه توجه کنیم. وقتی عنوان می‌شود بیکاری، عدم امنیت شغلی، تورم، خشونت و پرخاشگری، طلاق، اعتیاد، اختلالات روانی و ... در ایران رشد نگران کننده ای دارد خود به خود به ریشه‌های شاد نبودن ایرانیان پی می‌بریم.

این در حالی است که اکثر افراد نه دل و دماغ تفریح را دارند و نه امکاناتی برای پرداختن به آن وجود دارد. نتایج یک تحقیق تطبیقی نشان می‌دهد میزان تنبلی ایرانیان از متوسط جهانی بیشتر است و تنها کشورهای عربی و آفریقایی هستند که بیش از ایرانیان دچار تنبلی هستند. آماری دراین رابطه وجود دارد که نشان می‌دهد دختران 14 ساله ما طراوت و شادابی شان مساوی زن‌های 40 ساله فرانسوی است. وضعیت نگران کننده ای که توصیف شد لزوم اجرای طرح‌هایی بلند مدت برای کنترل و کاهش عواملی که شادی و تفریح مردم را به مخاطره می‌اندازد اثبات می‌کند.

آنچه به ذهن اکثر افراد می‌رسد این است که باید وقت و امکان بیشتری برای تفریح کردن به وجود بیاید اما، باید توجه داشت که تأمین امنیت شهروندان از هر نظر باعث می‌شود امکان تفریح و به تبع آن شادی به وجود بیاید. امنیت اقتصادی، امنیت اجتماعی، امنیت شغلی، امنیت روانی و ... همه می‌توانند زمینه‌های شادی شهروندان را فراهم کنند.

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 29 فروردين 1392برچسب:زمین لرزه 5,1 ریشتری تسوج را لرزاند, توسط نیما ذاکری سعید |

وقوع زمین لرزه ای به قدرت 5.1 ریشتری در حوالی شهر تسوج، این شهر و مرکز استان را لرزاند.
 
دبیر شورای هماهنگی ستاد بحران شهرستان شبستر در گفتگو با مهر گفت: این زمین لرزه دقایقی پیش در حوالی شهر تسوج از توابع شهرستان شبستر استان آذربایجان شرقی به وقوع پیوست که در شهرهای تبریز، شبستر، مرند، مراغه و بناب احساس شد.
 
احد کریمی پور در ادامه اظهار داشت: تاکنون گزارشی مبنی بر تخریب روستا های واقع شده در کانون این زلزله گزارش نشده و اکیپ های فرمانداری سریعا برای بررسی اوضاع به محل اعزام شدند.سایت لرزه نگاری ژئوفیزیک دانشگاه تهران تاکنون اطلاعاتی از وقوع این زمین لرزه مخابره نکرده است.

آموزش رشته های مختلف صنایع دستی

1- کیف سازی

2 - نقاشی برروی چرم

3- نازک کاری چوب

4- گلیم بافی

5 - فرش بافی

6- نقاشی باتیک

7- معرق چوب

8- نقاشی روی شیشه 

9- میناکاری

و........

آدرس میدان شمشیری - خیابان قزوین - جنی نمایندگی سایپا - خیابان لقمان حکیم - کوچه محمد زاده - پلاک 9 - خانه صنایع دستی - شماره تماس : 55707394-021

کیف زنانه و جاکلیدی ست دو تکه

نوع چرم : چرم گاو - میلینگ 

 سه تکه مردانه گاوی 02.jpg

ست سه تیکه  کیف کتی - کمربند و جاکلیدی

نوع چرم : چرم گاوی - میلینگ 

کلیه محصولات چرم نیما به مدت یکسال دارای گارانتی میباشد .

برای اطلاعات بیشتر و دیدن محصولات میتوانید به آدرس : خیابان قزوین - خیابان لقمان حکیم - کوچه محمد زاده - پلاک 9 و یا با شماره تماس 55707394-021 و یا موبایل 09197286656 تماس حاصل فرمائید .

 گاوی 10.jpg

کیف زنانه

نوع چرم : چرم گاوی - دست رنگ

 دو دکمه گاوی 31.jpg

کیف زنانه دو دگمه

نوع چرم : چرم گاوی - میلینگ

رنگ کار : قرمز- قهوه ای - سورماه ای - مشکی - زرد

 

کلیه محصولات چرم نیما به مدت یکسال دارای گارانتی میباشد .

برای اطلاعات بیشتر و دیدن محصولات میتوانید به آدرس : خیابان قزوین - خیابان لقمان حکیم - کوچه محمد زاده - پلاک 9 و یا با شماره تماس 55707394-021 و یا موبایل 09197286656 تماس حاصل فرمائید .

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 29 فروردين 1392برچسب:بهرمان رفسنجان ‌لرزید , توسط نیما ذاکری سعید |

شامگاه چهارشنبه زلزله‌ای به بزرگی 3.5 ریشتر بهرمان در شهرستان رفسنجان را لرزاند.

 
این زمین لرزه در ساعت 23 و 06 دقیقه و 19 ثانیه در عمق 10 کیلومتری زمین اتفاق افتاده است.
 
موقعیت مرکز این زلزله در عرض 30.75 شمالی و 56.01 شرقی گزارش شده است.
 
این زلزله در فاصله 39 کیلومتری مرکز شهرستان رفسنجان گزارش شده است.
نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 28 فروردين 1392برچسب:کوشک حمیدیه؛ یک قدم تا مرگ+عکس, توسط نیما ذاکری سعید |

 

کوشک قاجاری شهر حمیدیه که در شرایط نابسمانی قرار دارد باز هم مورد تخریب قرار گرفت. مسئولان میراث‌فرهنگی خوزستان از عوامل طبیعی به‌عنوان مسبب تخریب نام می‌برند درحالی که دوستداران میرا‌ث‌فرهنگی از بلدوزرهایی می‌گویند که در کمین این اثر تاریخی نشسته‌اند.

گروه میراث‌فرهنگی ـ کوشک حمیدیه، دهم مهر1380با شماره ثبت 3980 به فهرست آثار ملی رسید و چندین بار هم در ردیف آثار مرمتی قرار گرفته اما هنوز  بودجه‌ای برای مرمت و بازسازی آن تامین نشده است. این درحالی است که مسئولان هم پایبند به توافقاتی که درخصوص حفظ این بنا صورت داده‌اند، نیستند.
 
به‌گزارش CHN، کاخ حمیدیه محل حکمرانی شیخ حمید کعبی در مرکز شهر حمیدیه در شمال غرب اهواز است. این عمارت که  یکی از نمونه‌های کم نظیر کاخ‌های دوره قاجاریه در خوزستان محسوب می‌شود در حال‌حاضر با بی‌توجهی مسئولان شهرستان مواجه شده، مساحت این کاخ نزدیک به 6 هکتار و متشکل از  چهار عمارت است.
 
«مجتبی گهستونی» دبیر انجمن تاریانا با طرح این پرسسش که کوشک حمیدیه در مسیر صدها هزار نفر گردشگری قرار دارد که هر ساله در قالب کاروان راهیان نور به سمت مناطق عملیاتی واقع در جنوب غربی استان خوزستان می روند می‌گوید: «با اینکه این بنا بر سر راه کاروان راهیان نور قرار دارد اما هنوز مشخص نشده که چرا چنین بنایی در کنار رودخانه کرخه مخروبه باقی مانده است.»
 
وی ادامه می‌دهد: «باوجود همه توافقات 12 ماده‌ای دررابطه با چگونگی سرنوشت کوشک تاریخی حمیدیه، بین شرکت بهره برداری کرخه و شاوور وابسته به سازمان آب و برق و اداره کل میراث‌فرهنگی خوزستان در اوایل دهه 80 صورت گرفته اما تاکنون تنها یک ماده از آن توافقنامه به اجرا درآمده است.»
 
در ماده ای که از این توافقنامه به اجرا درآمد مقرر شد تابلویی بر سر در ورودی کوشک با این مضمون نصب شود که این ملک متعلق به سازمان آب و برق خوزستان و در تصرف شرکت بهره برداری کرخه و شاوور قرار دارد. همچنین این بنا با نظارت مستقیم میراث‌فرهنگی خوزستان مرمت و بازسازی و به عنوان یک ساختمان اداری مورد استفاده قرار گیرد. این در حالی است که از زمان واگذاری این بنا به شرکت بهره‌برداری کرخه و شاوور وابسته به سازمان آب و برق خوزستان، روز به روز  شدت تخریب بنا افزایش پیدا کرده است.
 
گهستونی با تاکید بر اینکه در سال 1384 مدیر کل وقت میراث فرهنگی خوزستان با اشاره به مشکلات متعدد کوشک از جمله دخل و تصرف در عرصه و حریم، ریزش سقف زیر زمین بنا، تفکیک حریم، تخریب دیوارها و ستون‎های بنا و همچنین استفاده از مصالح ناهمگون در بنا  طی نامه‌ای رسمی پیشنهاد کرد که به منظور گسترش فعالیت‌های باستان شناسی در غرب خوزستان که نیازمند مکانی با شرایط اثر ملی کوشک حمیدیه است، این بنا به سازمان میراث فرهنگی کشور منتقل شود.
 
این درحالی است که در سال 1378 هم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواستار احداث کتابخانه عمومی در اثر ملی یاد شده بود که ظاهرا با توافق سازمان آب و برق خوزستان به انعقاد توافقنامه ای میان شورای شهر حمیدیه، میراث فرهنگی و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان منجر شد و با اینکه موضوع از طریق فرمانداری اهواز مورد پیگیری قرار گرفت اما سرانجام همه این وعده وعیدها هم بی‌نتیجه ماند!
 
گهستونی می‌افزاید: «در نهایت طبق اظهارات مسئولان وقت اداره کل میراث فرهنگی خوزستان و همچنین اظهار نظر صریح انجمن میراث فرهنگی این شهر، شرکت بهره برداری کرخه و شاوور در سال 1380 بدون رعایت اصول علمی مرمت بناهای تاریخی اقدام به آواربرداری و تخریب سقف اثر ملی کوشک حمیدیه کرد که منجر به باز شدن پرونده‌ای قضایی در این زمینه شد.»
 
دوستداران و فعالان میراث‌فرهنگی اعتقاد دارند، تنها با اختصاص بودجه فوری برای مرمت و تعیین حریم این بنای به ثبت رسیده در فهرست آثار ملی کشور می توان کوشک حمیدیه را از این وضعیت نگران کننده نجات داد.
 
کوشک حمیدیه از سال 1332 تحت تصرف و مالکیت سازمان عمران کرخه قرار دارد که بعدها به سازمان آب و برق خوزستان تغییر نام داد و سپس در دوران جنگ تحمیلی به جهت موقعیت استراتژیکی منطقه در اختیار تیپ 64 الحدید سپاه پاسداران قرار گرفت و سرانجام پس از 17 سال دوباره با پیگیری‌های مدیرعامل سازمان آب و برق به شرکت بهره برداری کرخه و شاوور وابسته به سازمان آب و برق تحویل داده شد.
 شورای شهر حمیدیه نیز با توجه به استعلام های لازم متوجه شده بود که خرید و فروش‌های انجام شده در کوشک خلاف قانون محسوب می‌شود و در همین راستا مخالفت خود را با جابه جایی سندها اعلام کرد.
 
پس از این واگذاری، پیگیری های آقای غانم سواری از اعضای وقت شورای شهر حمیدیه و رئیس انجمن میراث فرهنگی این شهر برای تعیین حریم و در نهایت کاربری فرهنگی آن آغاز شد که در نهایت منجر به مکاتبات گسترده‌ای در سطح استان و کشور و همچنین بازشدن پرونده های متعدد در این باره شد.
 
بنای کوشک حمیدیه روی تپه‌ای باستانی ساخته شده است. هر بنا و تپه عرصه و حریمی دارد که به تبع آن کل محوطه باغ جزء عرصه و حریم آن بوده و محوطه سازی در این حریم باید با هماهنگی میراث فرهنگی انجام شود اما به دلیل خرید و فروش‌های به عمل آمده بخشی از محوطه تخریب شده و به عنوان منزل مسکونی و مجتمع تجاری مورد استفاده قرار گرفت.
 
اگر چه اداره کل میراث فرهنگی با توجه به مالکیت سازمان آب و برق و نیاز شرکت بهره برداری کرخه و شاوور مجوز داد تا با حفظ هویت این بنای تاریخی از فضای این کوشک قاجاری به عنوان اداره بهره برداری کرخه استفاده شود ولی این تصمیم هیچگاه عملی نشد.
 
شرکت کرخه و شاوور موظف بود خیلی زود نقشه ساختمان و باغ متعلق به آن را برای تهیه طرح مرمتی در اختیار اداره کل میراث فرهنگی خوزستان قرار دهد و اداره کل میراث فرهنگی هم متعهد شد که با استفاده از امکانات خود و با هزینه‌هایی که شرکت متقبل می‎شود ساختمان مذکور را جهت استفاده اداری این شرکت آماده کند.
 
همچنین مقرر شد اداره کل میراث فرهنگی تمامی تلاش خود را جهت جذب اعتبارات مربوط به تبصره 23 برای مرمت کوشک حمیدیه به کار گیرد که در این مورد اقدام موثری تاکنون صورت نگرفته است.
 
وزیر وقت نیرو نیز در تاریخ هجدهم شهریور 1380 طی نامه‎ای به هیت رئیسه مجلس شورای اسلامی، آمادگی این وزارتخانه را در جهت توافقات فی‌مابین برای مرمت بنا را منوط به تامین قسمتی از اعتبار مورد نظر برای مرمت بنا مورد تاکید قرار داد، گفت: «با گذشت یک دهه از صدور چنین نامه ای هنوز نه تنها هیچ اتفاق خوشایندی در حمیدیه انجام نشده است بلکه روز به روز تخریب در بنای ارزشمند کوشک حمیدیه بیشتر می شود.»
 
اکنون با توجه به وضعیت اضطراری کوشک حمیدیه و نیاز آن به مرمت لازم است که از محل اعتبارات ضروری برای تعیین حریم و مرمت آن تصمیم گیری مناسبی انجام شود و با بازکردن درهای کوشک حمیدیه که برای هربار ورود به آن چالش هایی وجود داشت، اداره کل میراث فرهنگی هم نسبت به معرفی استادکاران و منابع تامین مصالح ویژه مورد نیاز اقدام کند.
نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 28 فروردين 1392برچسب:ثتبت‌کننده دیواره‌های رودخانه کرخه نیازمند حفاظت, توسط نیما ذاکری سعید |

ثتبت‌کننده دیواره‌های رودخانه کرخه نیازمند حفاظت

با اینکه یکی از دیواره‌های تثبیت‌کننده رودخانه کرخه در شهرستان حمیدیه در سال 85 توسط باستان‌شناسان شناسایی شد اما هنوز سازمان میراث‌فرهنگی نسبت به ثبت و حفظ و نگهداری آن اقدامی نکرده است. فعالان میراث‌فرهنگی به آثاری از یک سد تاریخی در کنار این سازه اشاره می‌کنند و حضور و فعالیت‌های علمی کارشناسان و باستان‌شنان را در این منطقه ضروری می‌دانند.

گروه میراث‌فرهنگی ـ‌ در25 کیلومتری اهواز شهرستان حمیدیه، یکی از دیواره‌های تثبیت‌کننده رودخانه کرخه در شرایط مناسبی قرار ندارد. فعالان میراث‌فرهنگی از یک‌سو با توجه به داده‌های باستان‌شناسان به تاریخی بودن این سازه اشاره می‌کنند و از طرف دیگر بررسی‌های بیشتر کارشناسان و باستان‌شناسان را در این منطقه ضرروی قلمداد می‌کنند.
 
 
به‌گزارش CHN، از گذشته‌های دور تاکنون همواره برای مهار کردن جریان‌ سیلاب در عرض معینی از رودخانه از سازه‌هایی چون سیل‌بند یا گوره‌ها بهره می‌جستند. گفته می‌شود، این سازه‌ها از پخش و گسترش سیلاب در زمین‌های اطراف رودخانه جلوگیری کرده و آن را در مسیر و مجرای مشخص و محدود هدایت می‌کند. اما سازه‌ای که در رودخانه کرخه در شهرستان حمیدیه از دوره ساسانی تا امروز وجود دارد از آن به عنوان تثبیت‌کننده دیواره یا (اپی) نام می‌برند.
 
 
«حمیدرضا فرخ احمدی» اولین باستان‌شناسی بود که در سال 85 موفق به شناسایی این سازه شد. این سازه با طول  110 متر، قطر 5/2 متر و با ارتفاع 5 متر در کنار رودخانه کرخه در شهرستان حمیدیه که پیش از این به تیرا معروف بوده مشاهده می‌شود.
 
 
فرخ احمدی در این باره به CHN می‌گوید: تثبت‌کننده دیواره که از آن در اصطلاح علمی اپی نام می‌برند کاربرد‌های مختلفی داشته است. این سازه از آن رو تعبیه شده که دیواره رودخانه دچار فرسایش نشود. به‌طوری‌که وقتی مردمان گذشته در فصل‌های پربارش بستر رودخانه را سست می‌دیدند اقدام به ساخت این دیواره‌ها می‌کردند.
 
 
وی‌ معتقد است، در این سازه ساسانی، لایه‌های مرمتی در طول دوره‌های مختلف تاریخی مشاهده می‌شود. و در حال‌حاضر  تکنولوژی‌های جدید که از غرب وارد شده‌اند با آرماتور بندی و بتن ضد آب کار این سازه‌های تاریخی را در طول رودخانه انجام می‌دهند تا جریان آب رودخانه در مسیری که در حرکت است ادامه پیدا کند. هم‌اکنون در پشت تمام سدهای انحرافی تنظیمی این مهندسی اجرا می‌شود.
 
 
«مجتبی گهستونی» فعال میراث‌فرهنگی و دبیر انجمن تاریانا خوزستان در این باره به خبرگزاری CHN می‌گوید: بررسی‌ها دررابطه با این سازه توسط کارشناسان و باستان‌شناسان ضروری است چراکه در جوار این اپی آثاری از یک سد هم دیده می‌شود که جنس آن هم از سنگ و ساروج است.
 
گهستونی افزود: ظاهرا پیش از این، گنجینه آب و برق خوزستان نسبت به شناسایی این اثر اقدام کرده اما تاکنون از سوی گنجینه آب و سازمان میراث فرهنگی خوزستان هیچگونه کاوش و حفاظتی صورت نگرفته است. این درحالی است که وجود این آثار به‌جای مانده در کنار قلعه تاریخی موسوم به کوشک حمیدیه نشان از اهمیت این سازه‌های آبی تاریخی دارد.
 
هم‌اکنون نیز تعدادی از صابئین مندایی که پیروان حضرت یحیی هستند هر روزه در این مکان فرایض روزانه خود را انجام می‌دهند که این نکته نیز نشان از باستانی بودن و ارزش تاریخی منطقه است.
 
با این حال، با توجه به آثار و محوطه‌های متعددی که در شهرستان حمیدیه وجود دارد اما تنها دو اثر در فهرست آثار ملی کشور قرار گرفته است. از جمله آن‌ها می‌توان به کوشک حمیدیه و محوطه تاریخی حمیدیه در ورودی شهر اشاره کرد.
 
اما فرخ احمدی درخصوص وضعیت حفاظتی این سازه افزود:  با وجود اطلاع‌رسانی‌های گسترده از این دیواره تثبیت کننده در کنار رودخانه کرخه ارگان  میراث‌فرهنگی حتی اطلاعی از محل سازه ندارد و تاکنون اقدام به ثبت در فهرست آثار ملی نکرده است چه رسد به حفاظت و نگهداری. 
نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 28 فروردين 1392برچسب:شرایط عضویت در موسسه هنرمندان پیشکسوت اعلام شد, توسط نیما ذاکری سعید |

شرایط عضویت در موسسه هنرمندان پیشکسوت اعلام شد

تمام هنرمندان پیشکسوت که 60 سال آنان تمام شده یا در سال جاری به سن 60 میرسند و دارای درجه یک هنری از شورای ارزشیابی هنرمندان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستند میتوانند به عضویت موسسه در آیند.

گروه فرهنگ  و هنر ـ سید عباس عظیمی مدیر عامل موسسه هنرمندان پیشکسوت ؛ضمن بیان مطلب فوق گفت:هنرمندان رشته های تاتر- سینما – موسیقی – تجسمی – شعر – ادبیات داستانی – هنرهای سنتی – معماری – خوشنویسی که 60 سال سن تمام یا در سال جاری به سن 60 سالگی میرسند و دارای درجه یک هنری میباشند میتوانند با عضویت در موسسه هنرمندان پیشکسوت از خدمات حمایتی برخوردار شوند.
 
وی در ادامه گفت: هنرمندان پیشکسوت میتوانند با ارسال نام و نام خانوادگی،رشته هنری و تاریخ دقیق تولد(روز،ماه،سال) و یک شماره تلفن ثابت از طریق شبکه پیامک موسسه 300073222 مراحل پیش ثبت نام خود را انجام داده و یا با تکمیل و ارسال فرم در سایت موسسه به نشانیwww.kesvat.ir اقدام به ثبت نام نمایند.
 
موسسه هنرمندان پیشکسوت در  نیمه دوم سال 91 اولین گام های خود را در راستای رسیدن به اهداف و ماموریت های تععین شده برداشته است و امید دارد با حمایت مسوولان و همکاری و همراهی هنرمندان بتواند گام های بزرگ تری را بردارد.
نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 28 فروردين 1392برچسب:در پی انتشار عکس یک شکارچی در کنار یک پلنگ کشته شده, توسط نیما ذاکری سعید |
در پی انتشار عکس یک شکارچی در کنار یک پلنگ کشته شده

شکارچی:‌ در ایران شکار پلنگ نکرده ام

در پی انتشار عکسی در فضای مجازی از یک شکارچی در کنار یک پلنگ مرده که گفته می شود پلنگ ایرانی است، شکارچی مذکور ایرانی بودن پلنگ را تکذیب کرد و اضافه کرد که شکار پلنگ را در آفریقا انجام داده و این پلنگ، پلنگ ایرانی نیست و احتمالا عکس به کمک فوتوشاپ تهیه شده است.

 گروه محیط زیست- در روزهای اخیر عکسی در شبکه های مجازی بازنشر می شود که نشان می دهد یک شکارچی با تیر و کمان پلنگی را شکار کرده است. در توضیح این عکس آمده‌:‌ شکار پلنگ با تیر و کمان در ایران توسط استاد اوسعی. این فرد اما شکار این پلنگ در ایران را تکذیب می کند و در حالی که می گوید در آفریقا اقدام به شکار پلنگ کرده است، ادعا می کند این عکس با فوتوشاپ تهیه شده و او در ایران پلنگی شکار نکرده است. با این حال بررسی ها حاکی از آن است که پلنگ، پلنگ ایرانی است.
 
پیگیری ها حاکی از آن است که این شکارچی پلنگ، «محمد اوسعی»، قهرمان تیر و کمان است. او در گفت و گو با CHN ایرانی بودن پلنگ را تکذیب کرد و گفت: «اصلا من پلنگی در ایران نزده ام و عکسی منتشر نکرده ام.»
 
او اضافه کرد:‌ در آفریقا پلنگ شکار کرده ام اما عکس های آن را منتشر نکرده ام.
 
او که گویا قهرمان تیراندازی با کمان است گفت که در آفریقا شیر و پلنگ شکار کرده است اما بابت نگرانی از سوئ استفاده از عکس ها، عکس این شکارها را در سایت شخصی خود منتشر نکرده است.
 
اما در حالی که اوسعی تاکید می کند عکس با فوتوشاپ تهیه شده است، «حر منصوری»، دیده بان طبیعت میانکاله به عنوان یک عکاس حرفه ای طبیعت در مورد این عکس ها به CHN گفت: «معمولا اشخاصی که سایت و یا ویلاگ دارند برای اینکه از تصاویر خود در ان استفاده کنند تصاویر را در یک سایت آپلود کرده و بواسطه یکسری کد و آدرس در سایت و وبلاگ خود استفاده میکنند. تمامی تصاویر محمد اوسعی در آدرس http://behtarinostad.persiangig.com/aks%20ostad/ روی سرور پرشیان گیگ اپلود شده است که غیر از تصاویر مربوط به شکار پلنگ بقیه در سایت خود استفاده کرده و این نشان میدهد که تصویر را برای استفاده اپلود کرده اما بعد از آن بیم اینکه مشکلی برایش ایجاد کند از روی سایت خود برداشته ولی تصویر در فضای پرشین گیگ هنوز وجود دارد.»
 
او در پاسخ به ادعای او که پلنگ، پلنگ ایرانی نیست نیز اضافه کرد:‌ «پلنگی که در این تصویر وجود دارد نمی تواند آفریقایی باشد.»

 

موسیقی سنتی ایران ناجی خود را از دست داد

داریوش صفوت که او را ناجی موسیقی سنتی ایرانی می‌دانند، برای همیشه سایه اش از سر موسیقی ایران پر کشید و رفت. صفوت نوازنده سنتور و سه‌تار و از شاگردان حبیب سماعی، ابوالحسن صبا و حاج آقا محمد ایرانی بوده‌است. او را بنیان‌گذاران مرکز حفظ و اشاعه موسیقی در سال ۱۳۴۷ می‌دانند.

گروه میراث فرهنگی-  نقش داریوش صفوت در ارتقای موسیقی ایرانی بر هیچ کس پوشیده نیست. او در سال 1347 با راه اندازی مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران وابسته به سازمان رادیو تلویزیون قدم بلندی در راه ارتقای موسیقی بر داشت. گفته می شود که این مرکز در گسترش موسیقی اصیل ایران و پرورش موسیقی‌دانان جوان سهم به‌سزائی داشته‌است.  
 
پرویز مشکاتیان که از شاگردان به نام این موسیقی دان بزرگ است، درباره او گفته: «من به عنوان کسی که سال‌ها در محضر استاد داریوش صفوت به تلمذ نشسته‌ام، بی‌هیچ گمانی بر آنم که ایشان از برگزیدگان خداوند هستند. از شهر جانان‌اند و از تبار راستینان این سرزمین، بی‌هیچ اغراقی... او همیشه صحبت از جایگاه معنوی هنرمند، اخلاق هنرمند و واصل شدن به مبدأ و مأخر و مرکز زیبایی‌ها، به طریق اولی چشم‌پوشی از مادیات و ملموسات دنیا می‌کرد».
 
داریوش صفوت در سال 1385 موفق به دریافت نشان «شوالیه هنر و ادب» Chevalier De L'ordre Des Arts et Des Letters  شد که بالاترین نشان هنری کشور فرانسه است.
 
او از سال 1338 به تدریس در زمینه‌های نوازندگی سنتور و سه‌تار، ردیف موسیقی ایرانی، آکوستیک موسیقی، تاریخ موسیقی ایران، شناخت موسیقی، آشنائی با موسیقی شرقی، فلسفه موسیقی ایرانی، تجزیه و تحلیل موسیقی ایرانی، موسیقی و اسلام، بررسی رسالات کهن موسیقی ایران و.. پرداخت.
 
هنرستان موسیقی ملی، تهران، 1339 – 1338، مرکز مطالعات موسیقی شرقی، وابسته به انستیتو موزیکولوژی پاریس، دانشگاه سوربن، 1344 – 1339، دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، 1376 – 1345، هنرکده موسیقی ملی، تهران، 1360- 1358، دانشکده موسیقی دانشگاه هنر، تهران، 1358 تاکنون، دانشکده تلویزیون و سینما، تهران، 1356 – 1359، دانشکده میراث فرهنگی (تهران)، 1369 از مهمترین مراکزی بودند که او تدریس می کرد.
 
گفته می شود که این بزرگوار، استاد بازنشسته پایه 15 دانشگاه هنر و دانشگاه تهران، استاد نمونه دانشگاه‌های ایران، مدیر مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی، وابسته به سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران از 1347 تا 1359، مدیر سابق گروه موسیقی دانشگاه تهران، مدیر سابق گروه موسیقی دانشگاه هنر، سرپرست سابق کارگاه موسیقی کودکان و نوجوانان در صدا و سیما از 1359 تا 1362، مدیر سابق گروه هنر در مرکز نشر دانشگاهی، عضو انجمن آکوستیک‌دانان ایران 1357/1978، عضو انجمن فلسفه ایران 1355/1976، عضو «پیوسته» فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران بوده است.
  
او رساله «عرفان و موسیقی ایران»  را نوشت که بسیاری از زبان های زنده دنیا ترجمه شده است.  صفوت همچنین کتاب «موسیقی ایران» به زبان فرانسه به اتفاق نلی کارن (Nelly Caron) را نوشت. این کتاب در سال 1966 میلادی (1345) تحت نظارت شورای بین‌المللی و موسیقی یونسکو در پاریس چاپ شده‌است.
 
داریوش صفوت در سال 1307 در شیراز متولد شد. او فرزند ارشد علی‌اصغر صفوت پسر ارشد میرزا آقاخان صفوت‌المُلک تنها پسر میرزا مهدی (محمدعلی) حکیم الهی فرزند میرزا عبدالله اشکی آقاسی‌باشی پسر میرزا محمدعلی نوهٔ میرزا مهدی استرآبادی وزیر نادرشاه افشار بود.
 
نسب میرزا مهدی استرآبادی هم بر اساس شجره‌نامه خانوادگی به خواجه نصیر طوسی می‌رسید. در این خانواده آموزش موسیقی به طور موروثی صورت می‌گرفت. برادر کوچک‌تر او یوسف صفوت نخستین قهرمان و نخستین استاد ملی شطرنج ایران بود.
 
وی تعلیم سه‌تار را نزد پدر (علی‌اصغر صفوت) آغاز کرد و به دلیل حشر و نشر پدرش با اهالی هنر، از جمله حبیب سماعی در 16 سالگی (سال 1323) نزد وی رفت و سنتور را نزدش آموخت. از سال 1326 تا سال 1336 به تکمیل نوازندگی سه‌تار و سنتور نزد ابوالحسن صبا اقدام کرد به نحوی که بعدها صبا در جایی از او  به عنوان یکی از بهترین شاگردان خود یاد کرد که درکی دقیق و ظریف از موسیقی ایرانی دارند.
 
در سال 1332 به اخذ درجه لیسانس حقوق از دانشکده حقوق دانشگاه تهران نائل آمد. در اواخر سال 1339 برای تدریس در مرکز مطالعات موسیقی شرقی در انستیتو موسیقی‌شناسی سوربن به فرانسه رفت. در اولین بازگشتش به ایران در سال 1342، ازدواج نمود و برای تکمیل تحصیلات و تحقیقاتش مجدداً به فرانسه بازگشت. در سال 1344 از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس، دکترا در حقوق بین‌الملل گرفت و در همین سال به ایران بازگشت. و از سال 1344 تا 1348 به تحقیق در ردیف موسیقی سنتی ایران و تکمیل سه‌تار در محضر حاج آقا محمد ایرانی مجرد اشتغال ورزید.
 
نوشته شده در تاريخ سه شنبه 27 فروردين 1392برچسب:بزرگترین زلزله های ۱۰۰ ساله اخیر ایران, توسط نیما ذاکری سعید |

ساعت ۱۵ امروز بزرگترین زلزله تاریخ معاصر ایران در بزرگای ۷/۶درجه ریشتر در منطقه سراوان سیستان وبلوچستان بوقوع پیوست.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، زلزله امروز درچهل سال اخیر بعد از زلزله طبس درسال ۱۳۵۷که ۷/۴ریشتر بوده اولین وبزرگترین زلزله در این مقیاس بزرگ شده است.بنا به این گزارش مهمترین زمین لرزه های بزرگ در صد ساله گذشته ایران عبارتند بودند از:
در سال ۱۲۸۸ در منطقه سیلاخور زمین لرزه ای به بزرگی ۷/۴ ریشتر بوقوع پیوست که ۸۰۰۰ کشته و ۶۴ تخریب روستا را به همراه داشت.
در سال ۱۳۰۹ زمین لرزه با بزرگی ۷/۴ ریشتر سلماس را لرزاند که باعث کشته شدن ۲۵۱۴ نفر و تخریب ۶۰ روستا شد.
شهر لار در سال ۱۳۳۹ با یک زمین لرزه ۷/۶ ریشتری لرزید که ۴۰۰ نفر در این حادثه کشته شده و ۷۵ درصد شهر نیز تخریب شد.
زمین لرزه بوئین زهرا نیز با شدت ۷/۲ ریشتر و ۱۰۰۰۰ کشته در سال ۱۳۴۱ به وقوع پیوست.
در سال ۱۳۴۷ نیز زمین لرزه ای به بزرگی ۷/۴ ریشتر دشت بیاض را لرزاند که منجر به کشته شدن ۱۰۵۰۰ نفر و تخریب ۶۱ روستا شد.
در سال ۱۳۵۱ منطقه قیر با زمین لرزه ۹/۶ ریشتری لرزید و ۴۰۰۰ نفر را به کام مرگ برد.
در سل ۱۳۵۶ خورگو با زمین لرزه ای ۷ ریشتر لرزید که در آن ۱۲۸ نفر کشته شدند.
زلزله طبس با شدت ۷/۷ ریشتر در سال ۱۳۵۷، ۱۹۶۰۰ کشته و تخریب ۱۶ روستا را به دنبال داشت.
در سال ۱۳۵۸ هم قائن با شدت ۷/۱ریشتر لرزید که در اثر آن ۱۳۰ نفر جان باختند.
در سال ۱۳۶۰ منطقه سیرچ با شدت ۷/۴ ریشتر به لرزه درآمد و ۱۳۰۰ نفر کشته شدند و ۸۵ درصد شهر هم تخریب شد.
رودبار و منجیل نیز در سال ۱۳۶۹ با شدت ۷/۴ ریشتر لرزید که ۳۵۰۰۰ نفر کشته به همراه داشت.
بیرجند هم در سال ۱۳۷۶ با شدت ۷/۳ ریشتر لرزید و ۱۵۰۰ نفر کشته بر جای گذاشت.
در سال ۱۳۸۱ آوج در اثر زمین لرزه با خسارات زیاد در شهر و روستاها روبه رو شد. شدت زلزله آوج ۶/۶ ریشتر بود.
بم در سال ۱۳۸۲ با قدرت ۶/۵ ریشتر با خاک یکسان شد که ۴۱۰۰۰ نفر در اثر آن جان باختند.
زلزله بعدی در سال ۱۳۸۳ در فیروزآباد با شدت ۶/۳ ریشتر آمد که منجر به ریزش کوه و خسارات شد.
زرند هم در سال ۱۳۸۳ با شدت ۶/۴ ریشتر لرزید و ۶۱۲ نفر در آن کشته شدند و ۱۰ روستا تخریب شد.
زلزله منطقه کاکی درفروردین ۱۳۹۲دربوشهر با شدت ۶/۱ریشتر که ۳۷نفرکشته ،۱۰۵۰نفرزخمی و۴شهرآسیب دید.

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 27 فروردين 1392برچسب:خبر فوری زلزله در استان سیستان و بلوچستان , توسط نیما ذاکری سعید |

ساعتی قبل زلزله بسیار قوی این شهر را لرزاند

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 27 فروردين 1392برچسب:نمونه فرش های چرمی (چرم نیما), توسط نیما ذاکری سعید |

چابهار به علت هم‌جواری با دریای عمان و مرز این دریا با اقیانوس هند و آب و هوای معتدل از طبیعتی منحصر‌به‌فرد مانند ساحل صخره‌ای برخوردار است. از سوی دیگر موقعیت استراتژیک سبب شده تا همواره مورد توجه باشد و آثاری از دوره‌های مختلف تاریخی در منطقه پدید بیاید. فرهنگ مردم نیز جلوه‌ی دیگری به زیبایی سوزن‌دوزی‌ زنان به چابهار بخشیده است.

 در جنوب شرق ایران، جایی که دریای عمان به اقیانوس هند می‌پیوندد، واقع شده است. این همجواری با دریا، نزدیکی به مدار رأس‌السرطان و قرار گرفتن درمسیر بادهای موسمی شبه قاره هند و جبهه‌های استوایی موجب شده ‌است که چابهار آب و هوایی گرمسیری معتدل با رطوبت نسبی داشته باشد. این منطقه گرم‌ترین نقطه کشور در زمستان و خنک‌ترین بندر جنوبی ایران در تابستان است. به طور کلی چابهار دارای کمترین تغییرات آب و هوایی طی چهار فصل سال است و میزان رطوبت تنها در دو ماه اردیبهشت و خرداد بالا می‌رود. آب و هوای همیشه بهاری و معتدل سبب شد تا آن را چابهار بنامند.
 
شهرستان چابهار در ناحیه مکران بلوچستان قرار دارد که در زمان هخامنشی هنگامی که قلمرو تا رود سند ادامه می‌یافته، ساتراپ چهاردهم محسوب می‌شده است. براساس شواهد موجود، این شهر بندری پس از متروکه شدن بندر تاریخی تیس نام و اعتبار گرفته است. این شهر در زمان‌های قدیم «بندر تیس» نام داشت که در حال حاضر خرابه‌های آن در 9 کیلومتری چابهار امروزی به جا مانده است. بندر تیس در آن ایام اهمیت و اعتبار فراوان داشت و یکی از مراکز مهم تجاری کرانه‌های دریای عمان بود. بندر چابهار در گذشته‌های دور در تجارت خارجی ایران اهمیت وافری داشت ولی در قرن گذشته در اثر کم توجهی از رونق آن کاسته شد. طی سال‌های جنگ مورد توجه قرار گرفت و امروزه بندر چابهار اهمیت سوق‌الجیشی ممتازی دارد و یکی از مناطق آزاد تجاری کشور محسوب می‌شود.
 
 مردم منطقه در ساحل زیبای چابهار
جاذبه‌های گردشگری
در این منطقه می‌توان پدیده‌های متعدد ژئوتوریستی را مشاهده کرد که می‌تواند اکوتوریست‌ها را جذب کند. در خصوص جاذبه‌های تاریخی نیز می‌توان گفت، یکی از مراکز مهم باستان‌شناسی کشور نیمه شرقی فلات شامل استان‌های خراسان، کرمان و سیستان و بلوچستان است و آثار بسیاری در چابهار و اطراف وجود دارد.
 
ساختمان قدیمی تلگرافخانه چابهار در بافت جنوبی شهر چابهار در حاشیه شرقی خیابان مولوی روبه‌روی مهمان‌سرای کشتیرانی واقع شده است. بنا در اواخر حکومت قاجاریه توسط پرتغالی‌ها احداث شده و دارای مالکیت دولتی است. این بنا از قدیمی‌ترین ساختمان‌های سنگی موجود در شهر چابهار است. با توجه به کتیبه سنگی موجود در قسمت جلوی ساختمان ساخت آن به سال 1869 میلادی برابر با 1248 شمسی بر می‌گردد. ساختمان با هدف تلگراف‌خانه احداث شده و به این نام معروف بوده است. با گذشت زمان اداره پست در آن استقرار یافته است. این بنا دارای معماری مختص مناطق گرمسیری یعنی وجود رواق‌های هلالی دورتادور است. از ویژگی‌های بنا استفاده از سنگ‌های رسوبی ماسه‌ای ساحلی در اندازه‌های مختلف است.
 
قدمگاه خضر در جنوب غربی چابهار در محلی به نام سپوزه واقع شده است. خواجه خضر از مشایخ مورد احترام بلوچ‌ها است. او مقبره‌ای ندارد زیرا مردم بر این باورند که خضر زنده و پاسدار لنج‌ها و قایق‌هایشان است. در گذشته مراسم خاصی در این قدمگاه برگزار می‌شد، مردم قربانی، خرما و یا حلوا به مکان مورد نظر می‌آوردند و میان افراد تقسیم می‌کردند.
 
بندر چابهار دارای 2 اسکله بزرگ با ظرفیت تخلیه و بارگیری 20-15هزار تن به نام‌ اسکله‌های شهید کلانتری و شهید بهشتی است. در چابهار همچنین چندین اسکله صیادی وجود دارد که 3 سکلـه صیادی تیس، رمین و بریس از بقیه دیدنـی‌تر هستند. اسکله تیس در داخــل محوطــه منطقــه آزاد و رمیــن در 10 کیلـومـتری و بریس در 60 کیلومتری چابهار قرار دارد. تماشای لنج‌ها و قایق‌های ماهیگیری و صیادان دریا‌دل، صیدهـای گونـاگون ماهی و شاه میگوها دیدنی و خاطره‌انگیزاند.
 
 پوشش سبز ساحل صخره‌ای
در کناره‌های دریایی عمان صخره‌های بزرگی در اثر پیشروی آب دریا و فرسایش سنگ‌های رسوبی به‌وجود آمده که چشم‌اندازی زیبا را به نام ساحل صخره‌ای خلق کرده است. این بخش از ساحل را به‌خصوص به هنگام غروب می‌توان به عنوان یکی از دیدنی‌ترین سواحل جنوبی ایران نام برد زیرا صخره‌هایی که در برخی نقاط با خزه‌ها و دیگر رستنی‌ها سبزرنگ شده و حفره‌هایی که موجودات دریایی را به نمایش می‌گذارد، مانند آکواریمی طبیعی با انواع ماهی‌های رنگین بیننده را شگفت‌زده می‌کند.
 
خلیج چابهار زیباترین جلوه‌گاه طلوع و غروب خورشید در دریاست. خلیجِ چابهار بزرگ‌ترین خلیج ایران در حاشیه کرانه‌های دریای عمان است. این خلیج به شکل حلقه‌ای است و چابهار در نقطه آغاز شرقی آن قرار دارد.
 
 تالاب لیپار
در 15 کیلومتری شهر چابهار بعد از روستای رمین و در مسیر جاده ساحلی گواتر، تنگه‌ای مشرف به دره‌ای زیبا قرار دارد که از بالای آن روستای لیپار پیداست. در میان دو کوه، آب‌بندی ایجاد شده که آبگیری به نام تالاب لیپار را در خود جای داده است. در این آبگیر که بستگی تام به میزان بارندگی دارد و به تالاب صورتی نیز موسوم است انواع بوته‌ها و درختچه‌ها وجود دارد.
 
تپه‌های گل‌فشان یکی از جاذبه‌های منحصر به‌فرد در دنیاست. سه تپه کوچک گل‌فشان به ارتفاع 10 تا 20 متر در شمال غربی چابهار و در 20 کیلومتری روستای کهیر، وجود دارد که دو تای آنها از چندین سال پیش خاموش شده و سومین آنها فعال است. از این تپه گلی سرد و طوسی رنگ بیرون می‌ریزد.
 
کوه‌های مریخی یا مینیاتوری به موازات دریا از منطقه کچو تا نزدیکی‌های خلیج گواتر کشیده شده‌اند. این کوه‌ها از پدیده‌های ژئومورفولوژی منطقه به شمار می‌روند. کوه‌های مینیاتوری یا کوه‌های مریخی یکی از پدیده های ژئومورفولوژی منطقه است که در هیچ کجای ایران به چشم نمی‌خورد. فرسایش آبی و بادی روی لایه‌های نرم موجب پیدایش اشکال و احجام متنوع و زیبایی شده است. جاده چابهار به کهیر و چابهار به بریس محل مناسبی برای مشاهده این عوارض است.
 
درختانی بزرگ از تیره کائوچو به نام انجیر معابد در نوار ساحلی چابهار می‌رویند که در تمام اعضای آن شیره سـفیــــد رنــگی جریان دارد. تاج این درخت بزرگ و پهـن است و میوه‌هایش نارنجی رنگ و به درشتی فندق و قابل خـــوردن است. عمـومـــاً این درختـان دارای قدمتی بالای صد سال هستند و در نزدیکی زیارتگاه‌ها قرار دارند یا قبلا زیارتگاه بوده‌اند. در حــال حاضر در روستاهای رمین، تیس کوپان، ماشی، لیپار، کوپان سر از این درخت‌ها وجود دارد.
 کوه‌های مریخی
 
روستا و بندر تاریخی تیس با قدمت بیش از 2هزار سال در دهانه خلیج چابهار جا گرفته است. این روستا در 5 کیلومتری شمال غربی چابهار قرار دارد. رودخانه لاوری از میان روستا می‌گذرد و خلیج چابهار در غرب آن قرار گرفته است. ارتفاعات متعددی نظیر ‏کوه‌های شهبازبند، پیل‌بند و لاوری، روستای تیس را احاطه کرده است.
 
این بندر کوچک در دوره تاریخی هخامنشی و ساسانی تا دوره اسلامی به طور مستمر شاهد وقوع حوادث تاریخی بوده است. در عصر صفویه هم‌زمان با توسعه و نفوذ دریایی کشورهایی همچون پرتغال، اکثر نوار ساحلی و جزایر جنوب کشور در بخش‌های دریای عمان و خلیج فارس به صورت پایگاه‌های نفوذ این دولت استعماری در ایران درآمده که قلعه پرتغالی‌های تیس هم یکی از آنها است. این قلعه بر فراز تپه‌ای مرتفع و مشرف بر روستا و خلیج تیس با مصالح تخته سنگ‌های ماسه‌ای، آهکی و ملاط گچ و آهک ساخته شده است. بخش اعظم قسمت فوقانی قلعه از بین رفته است. در بخش مرکزی ضلع غربی فضای داخلی قلعه که در دو طبقه اجرا شده یک برج دیده‌بانی به ارتفاع 15 متر وجود داشته است.
 
ایــن منــاره بــرای دیدبانی به کار می رفته است چون بر همه خلیج دهانه تیس اشراف کافی دارد و در ضمـن از فاصلــه زیادی در دریا دیده می‌شود. سبک ساخت و نوع مصالح به‌کار رفته در مناره و گوشواره به سبک ســـلجوقی است. تعمیرات بعدی که در اتاق‌ها و ایوان‌ها انجام شده بیشتر سبک صفوی و سبک دوران قاجاریـه است. در قسمت سقف قلعه چوب‌هایــــی به‌کار رفته که احتمالا از نقاط دیگر به این محل آورده شده‌اند.
 
بر فراز تپه‌ای در وسط دره تیس قلعه پیروزگت مربوط به دوره اشکانیان و ساسانیان واقع است. آثاری از زراعت و آبادانی در اطـراف تپـه پیروزگت دیده می‌شود. راه ورود به تپه سخت و پرخطر است. در قسمت پایین تپه و در اطـــراف آن آثاری از دیوارهای سنگی بزرگ و قلوه‌سنگ و ساروج با قدمت خیلی زیاد دیده می‌شود. علاوه بر دیوارهای بزرگ و ضخیـم قلعه اثـــر خندقــی بـه عـرض3 متر و عمق متفاوت قبل از دیوار اصلی دیده می‌شود.
 مسجد و روستای تیس
 
قلعه بلوچ‌گت بر بالای کوهی مرتفع قرار گرفته و آثار دیوار قلعه و یک برج دیده‌بـــانی از آن بــــر جــای مانده است. همچنین بقایای دو مقبره هرمی شکل برجسته از نــــوع مقـــابـر اسلامی که با سنگ و ساروج بنا شده‌اند دیده می‌شود. در قلعه آب‌انبارهایی از سنگ و ساروج و گچ در درون صخره تعبیــه شـده است. ایــن قلعـــه دارای موقعیـــــت ممتــازی بوده که آب‌رسانی، دید کافی به دریا و دور بودن آن از دسترس مهاجمان از خصوصیــــات آن بوده است.
 
گورستان‌های تاریخی یا مقابر جنانی‌گچ در روستای تیس در دامنه کوه پیل‌بند در جنوب دره تیس واقع است و به باور اهالی این محل اقامتگاه جن‌ها بوده است. مقــابر جنانی کچ در یک ســـرازیری ملایم قرار دارند ایـــن مقابر با مقابر سیراف بوشهر شبیه هستند. با این تفاوت که تعداد قبرها کمتر و جهت آنها تقــریباً شمالی جنوبی یا شـمال شرقی جنوب غربی است. در منطقه چند قبر ایستاده و یک مقبره پلکانی با سرپوش صندوقچه‌ای از سنگ و گچ به صورت نیمه سالم بدون لوحه و تزیینات خارجی وجود دارد که به نظر می‌رسد از دوران اسلامی باشد. تقریباً حدود 200 قبر کهن در محوطه قدیمی آن وجود دارد.
 
گورستان قدیمی دشتیاری با حدود 3هزار قبر مربوط به پیش از تاریخ است که سال 1932 کشف شدند. قبور شناسایی شده در این منطقه دارای نوعی سفال خشن قرمز یا نخـــــــودی با روکش سفید هستند که در بعضی از آنها آثاری از قبیل مانده‌های غذا و یا آثار سنگی و فلزی دیگر مشاهده شــــده است.
 
گودانگریز یا گودال انگلیس در دامنه کوه فیل‌بند در جنوب دره تیس قرار دارد. مــــردم بومـــــی نقل می‌کنند که در اواخــــر دوره قاجاریه و در اوایل دوره پهلوی انگلیسی‌ها به کمک تعداد کثیری از کارگران بــلوچ در این محـــل اقـــدام به حفاری نموده و مقادیری سفال، اشیاء برنزی، آهنی و سنگی پیدا کرده و غارت کرده‌اند.
 
 پدیده گل‌فشان
در دامنه کوه شهباز و مشرف به روستای تیس، یک غار طبیعی و دو غار مصنوعی در کنار هم قرار دارند از این مجموعه در محل به نام غارهای بان مسیتی یاد می‌کنند. غار اول طبیعی تا حدودی نیم دایره است و با استفاده از روش تراشکاری داخل غار و دهانه آن توسعه پیدا کرده است. یک مقبره کوچک از گچ به صـــــــورت دو سطح افقی که بر روی یکدیگر قرار دارند و فاقد آثاری از قبیل سنگ نوشته، خط و لوحه در عمـــــق یک متر از سطح غار دیده می‌شود که در گرد آن یک فضای کوچک وجود دارد. بدنه‌های اطراف این مکعب را با گچ به رنگ سفید در آورده‌انــــــد. روی دیواره‌های مکعب مقبره گچکاری و با جوهر قرمز و بنفش خطوط و علامت‌هایی نقش شبیه به خط گجراتی و هندی نقش شده است.
 
یک غار مصنوعی سمت راست غار طبیعی به فاصله هفت قدم قرار دارد که آثار تراش به خوبی در آن آشکار است. دهانه آن 80 سانتی‌متر ارتفاع دارد و سقف آن کوتاه است. به فاصله 50 متر در سمت چپ غار اصلی، غار سوم که طول دهانه قوسی آن حــــدود 20 مـــــتر است، قرار دارد. ظاهراً این غارها جزو یک واحد تاسیساتی ساختمانی بوده و به منزلــه هجـــــره‌هــــا و توقفگاه‌های معبد یا پرستشگاهی بوده‌اند. در سطح زمین تا ورود به دهانه غار، پلکانی وجــود داشــــــته که آثار آن باقی است.
 
در حاشیه ضلع شرقی خلیج چابهار آرامگاه سید محمد مشهور به مقبره سید غلام‌رسول قرار دارد که همواره زیارتگاه مسلمانان هند و مردم این منطقه بوده و قدمت آن به سال 465 هجری قمری می‌رسد. با توجه به پلان نما می‌توان گفت که این آرامگاه در عهد سلجوقی بر پا شده و در دوره صفوی طرح‌های نقاشی بر دیوارها افزوده شده است. در نمای خارجی مقبره و چهار گوشه زیارتگاه چهار مناره کوتاه قرار دارد. گنبد نیز از داخل دارای نواری از تزیینات هندسی و گیاهی است که با رنگ‌های زرد، قرمز، آبی و سفید به صورت گل و گیاه و ستاره دیده می‌شود. در نمای ضلع شمالی، روبه‌روی محراب طاق‌نماهایی با تزیینات مقرنس دیده می‌شود که محل نذر و روشن کردن شمع است.
 
در مورد شرح حال سید غلام رسول روایات متفاوتی وجود دارد. برخی وی را عارف وارسته و برخی لوطی مسلک و گروهی مسلمانی از هند گفته‌اند. نکته مشترک در این روایات ناکامی و مرگ او در شب ازدواج است. به همین دلیل در گذشته هر سال در تاریخ 15 ذی‌القعده چند روز مراسم شادی برپا می‌کردند. به این ترتیب که دو روز نخست، آرامگاه را تمیز کرده و پس از آن زنان و مردان لباس پاکیزه می‌پوشیدند و با طلوع آفتاب ساز و دهل می‌نواختند. این مراسم به مدت 10 روز در سه نوبت صبح، عصر و شامگاه اجرا می‌شد. اکنون چون پیروان صاحب مزار شیعه مذهب هستند در ماه محرم مراسم ســـوگواری و روضه‌خوانی در این مقبره بر پا می‌شود.
 
در آرامگاه سیدغلام رسول، موزه چابهار دائر است. در این موزه  آثاری متعلق به آرامگاه و اهدایی علاقه‌مندان به میراث فرهنگی در زمینه مردم‌شناسی مانند پوشاک محلی، وسایل حصیری و نیز ظروف سفالی از پیشینه تاریخی منطقه به نمایش گذاشته شده است. 
 
 جنگل‌های مانگرو یا حرا
با نزدیک شدن به سواحل دریای جنوب، مانند بسیاری از مناطق دیگر آنچه نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند نوعی ترکیب گیاهان است که به صوت نیمه‌شناور بین ساحل و دریا کشیده شده است. این جنگل‌های غرق آبی با موقعیت ویژه خود به جنگل‌های جزر و مدی، جنگل‌های مانگرو یا حرا معروف هستند. در هنگام مد تنها تاج درخت‌ها بالاتر از سطح آب شور دریا دیده می‌شود و بقیه اندام‌های درختان در زیر آب از دیده پنهان است.  جنگل‌های حرای ایران در نوار ساحلی خلیج فارس و دریای عمان آخرین حد پراکنش جنگل‌های مانگرو در جنوب غربی آسیا به‌شمار می‌روند.
 
جنگل‌های حرای استان سیستان و بلوچستان در خلیج گواتر با وسعت 200 هکتار در منتهی‌الیه جنوب شرق کشور در محدوده سیاسی شهرستان چابهار و در فاصله 150 کیلومتری شرق چابهار قرار دارد. هر چند جنگل‌های حرا توده خالص و یکدستی هستند و هیچ گونه تنوع گیاهی در آنها مشاهده نمی‌شود ولی در مقابل از تنوع جانوری بسیار بالایی برخوردارند. این جنگل حد مشترک دریا و خشکی است و حفاظت از آن در همه دنیا به عنوان زیستگاه‌ها باارزش و حساس به‌ویژه از منظر گردشگری مورد تأکید قرار گرفته است. در حال حــــاضر این جنـگل یکی از زیبـــــاترین منظــــره‌هــــای مو جود در چابهار و منطقه گواتر است.
 
رودخانه باهوکلات یکی از پرآب‌ترین رودهای بلوچستان و محل زندگی تمساح ایرانی است. این تمساح دارای ارزش ملی و بین‌المللی است. طول بدن آن تا 4 متر می‌رسد. این جانور بازمانده خزندگانی است که حدود 265 میلیون سال پیش می‌زیسته‌اند. منطقه حفاظت شده باهوکلات (گاندو) در منتهی‌الیه گوشه جنوب شرقی کشور، مرز ایران و پاکستان قرار دارد. منطقه مأمن تمساح تالابی و منحصر به‌فرد ایرانی ‏است که در آبگیرهای کم عمق مسیر رودخانه زندگی می‌کند. این حیوان در مواقع خشکی تا چند متر در زیر آبگیرها نقب زده ‏و در داخل آنها زندگی می‌کند. اگر اقدامات به موقع حفاظتی سازمان محیط زیست و نظارت بر صید نبود، نسل این تمساح‌ها ‏تاکنون از بین رفته بود.
 
 گاندو - تمساح پوزه کوتاه
تمساح حیوانی بســـیارخجالتی، محتاط و ترسو است و به سختی می‌توان آن را مشاهده کرد. در این حال حیوانی باهــــــوش و زیرک است و به محض احساس خطر و با حضور مزاحم در آب فرو رفته و مخفی می‌شــود ولی برای تنفس باید سریعاً به سطح آب برگردد. غذایش را ماهیان، پرندگان و پســتانداران تشــکیل مـــی‌دهند و عموماً شب‌ها شکار می‌کند. در شرایط خاص این رودخانه‌ نوعی ماهی به نام گل‌خور و در اطراف نیز گیاهان و دیگر جانداران منطبق با محیط مانند جبیر، سنجاب نخلی، هوبره و برخی پرندگان مخصوص شبه قاره هند زندگی می‌کنند.
 
 موجودات دریایی
در حدود 90 کیلومتری شمال شرقی چابهار، در بخش دشتیاری در فاصــله 5/2 کیلومتـــری روستـــای بلورمچی در ناحیه باهوکلات محوطه باستانی دمب‌کوه قرار گرفته است. در این محوطه باســـــتانی حدود 4500 تا 5000 تدفین تخمیــــن زده می‌شود. این قبرها به شکل اتاقک‌هایی بنا شده‌اند.
 
علاوه بر آنچه گفته شد، مدرسه غواصی، کلوپ دریایی و پلاژ ساحلی بانوان نیز از مراکز تفریحی چابهار به شمار می‌رود.


مديرکل توسعه و ترويج معاونت صنايع دستي خبر داد
انعقاد تفاهم نامه همکاري با سازمان آموزش فني و حرفه اي، به زودي
 
 
 
مديرکل دفتر توسعه، ترويج و آموزش معاونت صنايع دستي کشور از انعقاد تفاهم نامه همکاري با سازمان آموزش فني و حرفه اي در آينده نزديک خبر داد.

«ويدا توحدي»ظهار داشت: با انعقاد اين تفاهم نامه آموزش هاي کوتاه مدت و عمومي صنايع دستي به سازمان آموزش فني و حرفه اي واگذار خواهد شد.

وي با اشاره به اين که همچنين شيوه نامه اجرايي واگذاري آموزش هاي کوتاه مدت و عمومي به بخش خصوصي در حال تدوين است، ابراز اميدواري کرد که با دريافت مجوزهاي لازم با موسسات خصوصي قرارداد منعقد شود.

خبری شنیدم حاکی از آنکه نمایشگاه بزرگ و عظیمی برای روز جهانی صنایع دستی قرار است که در 28 اردیبهشت ماه برگزار شود با توجه به انتخابات ریاست جمهوری احتمالن این نمایشگاه به جای 20 خرداد در 28 اردیبهشت ماه برگزار میگردد البته فعلی این خبر به صورت رسمی اعلام نشده و فعلن در حد حرف میباشد

چند سالی ست که عده ای از هنرمندان با زیرکی و به اصطلاح فریب مردم و مسئولین شروع به فروش محصولات چین ،اندونزی،پاکستان ،تایلند میکنند که اگر کسی واقعن به این کارها خیره شود میفهمد که این کارها 1- کار خود شخص نیست 2- واین کار ایرانی نیست . به طور مثال ساخت زیورآلات و فروش انها در نمایشگاههای صنایع دستی که نود درصد سنگها چینی و ساخت آن به طور کاردستی ست که هر شخصی میتواند آنرا بسازد که اینگونه کار اصلن جزء صنایع دستی و هنرهای سنتی نمیشود لذا مسئولین برای جلوگیری از زیاد شدن محصولات خارجی در نمایشگاههای صنایع دستی باید جلوگیری کنند ، پوست هایی که بر روی آن منشور کوروش یا قرآن نوشته شده است که این نوشته ها که تاتو میباشد و از چین وارد ایران میشود محصول دیگری ست که در نمایشگاهها توسط بعضی از هنرمندان به فروش میرسد ، جاشمعی و جا هودی هایی که توسط اشخاصی که کار چوب انجام میدهند که به اسم تولید خود به فروش میرسد که صددرصد تایلندی ست و باعث اجحاف در حق هنرمندان چیره دست داخل میشود و اسم و نام هنر و هنرمند ایرانی را نابود میکند،تابلو های گلیمی صفحه آبی که در آن نقش اردک و مزرعه وجود دارد که صددرصد چینی میباشد که هنرمندان کار گلیم به تازگی در غرفه های خود به جای جنس ایرانی و تولید داخلی به مردم عرضه میکنند ،از اینرو مسئولان تا قبل از اینکه این موضوع در بین هنرمندان فراگیر شود باید جلوی این امر را بگیرند .

 باتشکر نیما ذاکری سعید


سبزميداني خبر داد
رفع مشکل بيمه شاغلان صنايع دستي کشور
 
 
 
سرپرست اداره کل آموزش و حمايت از توليد و بازرگاني داخلي معاونت صنايع دستي کشور با اشاره به برگزاري جلسه اي با مديرکل درآمد تامين اجتماعي گفت: در اين جلسه که شنبه (24 فروردين) در سازمان تامين اجتماعي برگزار شد اقدامات لازم در زمينه رفع مشکل بيمه شاغلان صنايع دستي کشور صورت گرفت.

«کامران سبزميداني» اظهار داشت: به دنبال سوءاستفاده برخي افراد که به منظور دريافت بيمه خود را به عنوان صنعتگر فرش و صنايع دستي معرفي مي کردند تفاهم نامه همکاري سه جانبه ميان سازمان تامين اجتماعي، وزارت صنعت، معدن و تجارت و سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري مبني بر بازديد دوره اي از فعالان حوزه صنايع دستي به امضا رسيد.

وي با اشاره به عدم همکاري برخي از شعب تامين اجتماعي در اين زمينه گفت: با بررسي مجدد شرح فعاليت ها با حضور نماينده سازمان فني و حرفه اي مقرر شد که بر اساس ليست سازمان ميراث فرهنگي استان و هماهنگي سازمان فني و حرفه اي، هنرمندان و صنعتگران صرفا شاغل در صنايع دستي به همراه تعهد کتبي مبني بر فعاليت آن ها در اين بخش معرفي شوند و سازمان تامين اجتماعي نيز بر اساس شرح وظايف سازمان نسبت به بازديد دوره اي اقدام کنند.

سرپرست اداره کل آموزش و حمايت از توليد و بازرگاني داخلي معاونت صنايع دستي کشور خاطرنشان کرد: مديران استاني و معاونت هاي صنايع دستي موظف هستند به دليل اهميت موضوع نسبت به حسن انجام کار و معرفي هنرمندان واجد شرايط دقت نظر داشته باشند.

صفحه قبل 1 ... 20 21 22 23 24 ... 42 صفحه بعد

.: Weblog Themes By LoxBlog :.

تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به صاحب آن مي باشد.